Έφηβος

[fullwidth_text title=”Ειδικό παιδαγωγικό” alt_background=”none” width=”2/3″ el_position=”first”]

Η ειδική διαπαιδαγώγηση συστήνεται σε άτομα που παρουσιάζουν δυσκολίες που σχετίζονται με την ικανότητα κατάκτησης βασικών γνωστικών δεξιοτήτων: ανάγνωσης, γραφής, κατανόησης, λογικής σκέψης και μαθηματικών ικανοτήτων.
Οι μαθησιακές δυσκολίες διακρίνονται σε δύο βασικές κατηγορίες:

Γενικές: Στις γενικές μαθησιακές δυσκολίες, το παιδί αποκτά με πιο αργό ρυθμό από τον φυσιολογικό τις γνωστικές – μαθησιακές δεξιότητες.
Ειδικές: Oι βασικές ειδικές μαθησιακές δυσκολίες είναι:
-Δυσλεξία
-Δυσορθογραφία
-Δυσαριθμησία

[/fullwidth_text] [spb_single_image image=”12533″ image_size=”thumbnail” frame=”noframe” intro_animation=”none” full_width=”no” lightbox=”yes” link_target=”_self” width=”1/3″ el_position=”last”] [spb_single_image image=”12535″ image_size=”thumbnail” frame=”noframe” intro_animation=”none” full_width=”no” lightbox=”yes” link_target=”_self” width=”1/3″ el_position=”first”] [fullwidth_text title=”Λογοθεραπεία” alt_background=”none” width=”2/3″ el_position=”last”]

Η λογοθεραπεία για τους εφήβους  αλλά και για τους ενήλικες είναι η επιστήμη που ασχολείται με τον λόγο, την ομιλία και την φώνηση. Συστήνεται τόσο σε εφήβους όσο και στους ενήλικες όταν παρουσιάζουν δυσκολία σε έναν από τους παρακάτω τομείς:

1.Στην φωνολογία και στην άρθρωση.
2.Στον Εκφραστικό Λόγο ( στην ανάπτυξη ενός θέματος,στην περιγραφή και στην αφήγηση )
3. Στην ανάκληση λέξεων και στο λεξιλόγιο
4.Στην ροή του λόγου
5.Στην φώνηση

Μια δυσκολία η οποία δεν αντιμετωπίστηκε στην ώρα της , παραμένει και επιβαρύνει  ιδιαιτέρως τον έφηβο και αργότερα το νεαρό άτομο τόσο στην αυτοπεποίθησή και επομένως και στην κοινωνικότητά του, όσο και στην σχολική του πορεία.

-Αρθρωτικές δυσκολίες όπως για παράδειγμα δυσκολία στην παραγωγή του φωνήματος /ρ/ ή του φωνήματος / σ/ οι οποίες δεν διορθώθηκαν όταν το παιδί ήταν μικρό , μπορούν κάλλιστα να διορθωθούν κατά την εφηβική ηλικία και να μην συνοδεύσουν το νεαρό άτομο σε όλη την διάρκεια της ζωής του.
– Δυσκολία στον εκφραστικό λόγο , όπως μια φτωχή περιγραφική και αφηγηματική ικανότητα ή φτωχή ικανότητα ανάπτυξης ενός θέματος και επιχειρηματολογίας , είναι θέματα που θα εντοπιστούν και στον γραπτό λόγο. Η λογοθεραπεία βοηθά τον έφηβο να αποκτήσει μια καλή λεκτική ικανότητα η οποία θα τον ενισχύσει τόσο στην κοινωνικότητά του όσο και στην σχολική του επίδοση.
-Τραυλισμός.  Διαταραχές στην ροή της ομιλίας , όπως ο τραυλισμός ή η ταχυλαλία είναι μια από τις συχνότερες αιτίες που ένας έφηβος επισκέπτεται τον Λογοθεραπευτή.
-Δυσκολία στην ανάκληση λέξεων.
– Προβλήματα στην ποιότητα της φώνησης (βραχνάδα, σπασίματα στη φωνή,ενρινότητα,αλλαγές στο ύψος και στην ένταση της φωνής).

[/fullwidth_text] [spb_single_image image=”12538″ image_size=”full” frame=”noframe” intro_animation=”none” full_width=”yes” lightbox=”yes” link_target=”_self” width=”1/1″ el_position=”first last”] [fullwidth_text title=”Ατομική/ ομαδική ψυχοθ.” alt_background=”none” width=”1/1″ el_position=”first last”]

ΤΙ ΕΙΝΑΙ;

Ουσιαστικά πρόκειται για τη θεραπευτική σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ θεραπευτή και παιδιού σε κλίμα ισοτιμίας, αλληλοσεβασμού και εμπιστοσύνης. Μέσα από αυτή τη διαδικασία το παιδί και ο έφηβος ενθαρρύνεται να διερευνήσει τις ποικίλες πλευρές του εαυτού και να αναγνωρίσει τις εσωτερικές πηγές στήριξής του: σώμα, συναίσθημα, σκέψη, συμπεριφορά. Στόχος αυτής της διαδρομής είναι το παιδί και ο έφηβος, αλλά και η οικογένειά του, με τη στήριξη του θεραπευτή, να αποκτήσει μία ολοκληρωμένη εικόνα εαυτού, με τις δυνατότητες και τις αδυναμίες του και μακροπρόθεσμα να αποδεχθεί τον εαυτό στην ολότητά του.

ΠΟΤΕ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ;

Ένα παιδί ή ένας έφηβος χρειάζεται να μπει σε θεραπευτική σχέση όταν ο ίδιος (ή/και το περιβάλλον του) «μπλοκάρει» κάποιο ή κάποια από τα εσωτερικά συστήματα στήριξής του (σώμα-συναίσθημα-σκέψη-συμπεριφορά), δίνοντας έμφαση μόνο σε κάποια, με αποτέλεσμα να μη λειτουργεί με ολόκληρο το δυναμικό του.  Ακόμα, η ατομική ψυχοθεραπεία χρειάζεται όταν οι εξωτερικές πηγές στήριξης του παιδιού ή του εφήβου (περιβάλλον, οικογένεια, σχολείο, φίλοι κ.ά.) δεν επαρκούν ή αδυνατούν να διαχειριστούν μία κατάσταση σε μία δεδομένη στιγμή.

Έτσι, ένα παιδί ή ένας έφηβος μπορεί να ωφεληθεί από μία θεραπευτική σχέση όταν οι εσωτερικές ή/και οι εξωτερικές πηγές στήριξης δεν επαρκούν για να τον στηρίξουν σε μία δεδομένη στιγμή. Αυξημένο άγχος και έντονα συναισθήματα παντός είδους είναι πιθανό να βιώνονται, ενώ πιθανά συμπτώματα μίας τέτοιας κατάστασης είναι:

• Απόσυρση, μελαγχολία
• Χαμηλό κίνητρο για εμπλοκή σε δραστηριότητες
• Μειωμένο ενδιαφέρον για συναναστροφή με συνομηλίκους
• Μείωση σχολικής επίδοσης
• Επιθετικότητα στη συμπεριφορά
• Ανυπακοή, ξεσπάσματα
• Σωματικά συμπτώματα (πόνοι, συχνές αρρώστιες, δερματικά)
• Τικ
• Βουλιμία, ανορεξία
• Χρήση ουσιών

ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ;

Ο διάλογος μέσα σε κλίμα ισοτιμίας, χωρίς πρόθεση κριτικής και έκφρασης χαρακτηρισμών, αλλά με την ανάγκη αλληλομοιράσματος σκέψεων και συναισθημάτων και ανταλλαγής εμπειριών, αποτελεί το κύριο μέσο ανάπτυξης της θεραπευτικής σχέσης μεταξύ παιδιού/εφήβου και θεραπευτή. Φυσικά ο διάλογος δεν προϋποθέτει πάντα το λόγο. Έτσι, στην ατομική ψυχοθεραπεία συν-διαλεγόμαστε μέσα από το συμβολικό παιχνίδι, τη ζωγραφική, την πλαστική, την καθοδηγούμενη φαντασία, το παιχνίδι ρόλων, το θεατρικό παιχνίδι, την ανάγνωση ή το χτίσιμο ιστοριών κ.ά.

Προκειμένου η ψυχοθεραπευτική σχέση παιδιού/εφήβου και θεραπευτή να αναπτυχθεί και να λειτουργήσει με τον πιο υγιή τρόπο και προς όφελος του πρώτου, χρειάζεται δέσμευση στη διαδικασία, με εβδομαδιαίες συναντήσεις σε σταθερή μέρα και ώρα. Απαραίτητη κρίνεται η συνεργασία με τους γονείς και η ενημέρωσή τους για την εξέλιξη της θεραπείας του παιδιού/εφήβου σε σταθερή συχνότητα, με τρόπο που να διασφαλίζει την τήρηση του απορρήτου στη σχέση παιδιού/εφήβου-θεραπευτή. Τέλος, στις περισσότερες περιπτώσεις οι στόχοι της ατομικής ψυχοθεραπείας του παιδιού/εφήβου επιτυγχάνονται πληρέστερα όταν και οι γονείς τους ακολουθούν σταθερά συνεδρίες Συμβουλευτικής Γονέων.

[/fullwidth_text] [spb_single_image image=”12570″ image_size=”thumbnail” frame=”noframe” intro_animation=”none” full_width=”no” lightbox=”yes” link_target=”_self” width=”1/3″ el_position=”first”] [fullwidth_text title=”Παιδοψυχιατρική” alt_background=”none” width=”2/3″ el_position=”last”]

Ψυχολογική στήριξη εφήβων από 11 έως 18 ετών

Συστήνεται σε εφήβους που παρουσιάζουν:
-Δυσκολίες μάθησης συγκέντρωσης και προσοχής
-Προβλήματα συμπεριφοράς και επιθετικότητα
-Διατροφικές διαταραχές
-Άγχος και κατάθλιψη
-Χρήση ουσιών
-Κατάχρηση και ασφαλή χρήση του διαδικτύου

[/fullwidth_text] [fullwidth_text title=”Eπαγγ. Προσανατολισμός” alt_background=”none” width=”1/1″ el_position=”first last”]

Ο επαγγελματικός προσανατολισμός είναι μια διαδικασία που βοηθά τους έφηβους 14-18 ετών να διαμορφώσουν μια εικόνα για την επαγγελματική τους ζωή. Στόχος είναι να διερευνηθούν τα επαγγελματικά ενδιαφέροντα του εφήβου, οι αξίες και τα στοιχεία της προσωπικότητας καθώς και οι ικανότητές  του. Ο συνδυασμός αυτών θα βοηθήσει στο σχεδιασμό μιας ακαδημαϊκής και επαγγελματικής κατεύθυνσης. Ο σύμβουλος επαγγελματικού προσανατολισμού βοηθά τον έφηβο να σχεδιάσει την επαγγελματική του σταδιοδρομία.

Το τεστ επαγγελματικού προσανατολισμού γίνεται από ψυχολόγο με την χρήση της σειράς επαγγελματικού προσανατολισμού της Evalion το τεστ Πυξίδα.

Τα τεστ αυτά και ερωτηματολόγια μας δίνουν αντικειμενικές ενδείξεις αναφορικά με τρία ερωτήματα που απασχολούν τους νέους «Ποιος είμαι; -Τι θέλω; -Τι μπορώ;» και αποτελούν τη βάση για να παρθούν οι πλέον ορθές αποφάσεις σπουδών και καριέρας.

Η Σειρά Επαγγελματικού Προσανατολισμού και Επαγγελματικής Ανάπτυξης περιλαμβάνει τα εξής εργαλεία αξιολόγησης:
– Τεστ Γλωσσικού Συλλογισμού
– Τεστ Αριθμητικού Συλλογισμού
– Τεστ Διαγραμματικού Συλλογισμού
– Τεστ Ελέγχου Δεδομένων
– Τεστ Αντίληψης Χώρου
– Τεστ Μηχανικής Αντίληψης
– Ερωτηματολόγιο Προσωπικότητας
– Ερωτηματολόγιο Αξιών
– Ερωτηματολόγιο Επαγγελματικών Ενδιαφερόντων

Η χορήγηση του τέστ γίνεται μέσω υπολογιστή και ολοκληρώνεται σε 3 με 4 ώρες.

[/fullwidth_text]